Nach Hause!

Het weer is weer helemaal lekker! We zijn in Oostenrijk en het is al een paar dagen zo´n 20 graden (´s nachts vriest het nog wel lichtjes). Goed weer om een bruine toet te krijgen!
In Slovenie hebben we nog lekker gewandeld. We waren met de skilift omhoog gegaan en hebben daar een wandeling gemaakt. We zagen een groep gemzen, was heel erg mooi.

We zijn ook nog naar een Spa geweest, heerlijk gebadderd! In het bubbelbad begon een man tegen ons te praten. Behalve dat hij Sloveens sprak, had hij ook een ontzettend slechte stem (heel hees). We verstonden er niks van... maar wij dachten dat het bij een of twee zinnen zou blijven, dus knikten we vriendelijk en zeiden we af en toe ´da´ (=ja). Dat moedigde hem echter aan om nog veel meer te vertellen tegen ons. En hoe langer het duurde, hoe moeilijker het werd om te zeggen dat we het niet begrepen en onze lach in te houden. We bleven lief kijken. Ineens zei Maarten: "nicht, verstehen". Het gezicht van de man betrok en een beetje teleurgesteld zei hij: " ah Sie sprechen Deutsch...". De situatie werd een beetje ongemakkelijk. We hielden het nog een bubbelsessie vol en zijn toen snel weggegaan.
Het was wel heel erg leuk en we hebben er super lekker geluncht!

We werden vrijdagnacht weer gewekt door politie! Ook in Slovenie is het verboden om langs de weg te overnachten en de mannen vroegen dan ook wat we aan het doen waren. Slapen dus. En dat mocht niet. Hij schreef onze namen op en we mochten verder slapen, het bleef bij een waarschuwing. Deze keer was het minder ´schrikken´ dan toen in Spanje. Deze politieman klopte veel vriendelijker op de deur en zei er ook meteen bij dat hij politiemeneer was.

Zondag begon het olielampje te branden, dat was niet zo goed, want we hadden die ochtend nog olie bijgevuld. We hadden natuurlijk al langer wat lekproblemen, maar nog nooit ging het lampje branden. Toen we stopten lag er ook meteen een plas olie, we zagen het druppen. Foute boel! We zijn niet meer verder gereden en hebben lekker wijn gedronken in het gras in de zon bij de bus. Dat heet dan ´pech´! We stonden bij twee oude bange mensen voor hun huis (helaas kwamen ze geen taart brengen...)
Verkenning in de buurt leerde ons dat er een Renault garage op 3 km afstand was. Maandag gingen we erheen (lopend) maar de monteur vond het te riskant om ons te laten rijden naar de garage. Voor slepen moest hij uiteraard betaalt worden, dus werd dat een klus voor de ANWB. Weer veel omslachtig gedoe, steeds verschillende mensen aan de telefoon, alles opnieuw uitleggen dus. Maar uiteindelijk was het geregeld. En toen ook de sleepwagen ons na anderhalf uur gevonden had kon busbus gesleept worden.
Het lek was snel gevonden en de monteur had het orginele onderdeel wat hij nodig had gelukkig op voorraad. Met een halfuur stonden we weer buiten! Geen lek meer.

We zijn nu in Oostenrijk. Vandaag hebben we een wandeling door de sneeuw gemaakt. Was erg lekker met die warme zon erbij.
Maarten gleed steeds uit, omdat zijn schoenen geen profiel meer hebben, het was erg grappig.

En toen waren we op de terugweg. We willen naar huis, het is goed geweest zo. We hebben veel mooie plekken van Europa gezien, naar veel plekken willen we terug. En heel veel gebieden willen we nog ´ontdekken´. Een andere keer!
We zullen in het weekend van 8 maart thuiskomen. Tot die tijd vermaken we ons nog prima in Oostenrijk en Duitsland.

Tot snel dus!
Liefs