-10°C en bevroren lenzen

Afgelopen zaterdagavond waren we al in het Plitvika park aangekomen. Het was behoorlijk koud tijdens het rijden en we zagen nergens een geschikte slaapplaats (minidorpjes in de bergen!). Uiteindelijk parkeerden we bij een groepje van drie huizen en vroegen we aan deze mensen of ze het goed vonden dat we in de bus bleven slapen. Dat was ´kein probleim´. Het waaide ontzettend hard en het werd steeds kouder. We aten vlug een soep om warm te worden. We hadden heel veel kleding aan om het niet nog kouder te krijgen. In bed hielden we onze trui aan, twee paar sokken en Maarten had zelfs ´s nachts zijn muts nog opgezet omdat hij zo´n koud hoofd had!
De volgende ochtend bleek echt alles in de bus bevroren te zijn; alle ramen aan de binnenkant, de melk, al het fruit (bananen waren zwart geworden), het ochtendplasje van Kim, de haargel, het water en zelfs onze contactlenzen waren vastgevroren in hun bakjes...! We ontdooiden wat melk en warmden die op, want al het water wat we hadden zat in de watertank en daar kregen we het niet uit (bevroren).
Bij de ingang van de Plitvika meren dronken we eerst nog thee en koffie, om enigzins op te warmen. Daarna genoten we van de prachtige watervallen. Ze waren deels bevroren, de ijspegels gaven het een bijzonder aanzicht. Het water van de meren, die tot wel 40 meter diep waren, was waanzinnig helder. We keken onze ogen uit! Helaas was er door de winter slechts één route open, dat vond Kim heel erg jammer.

Die avond hadden we een ´sobe´ (=kamer) gehuurd bij mensen, leek ons wel aangenamer. Ook lekker weer kunnen douchen (of eigenlijk kon je alleen in bad zitten of hurken). De mevrouw had lekker appeltaart gemaakt!
De volgende dag voelden we ons helemaal beroerd door de temperatuurverschillen; het was warm in het huis, natuurlijk heel lekker, maar we zijn het niet meer gewend. (Ook nu zitten we in ons t-shirt in de bibliotheek, terwijl iedereen hier een dikke trui aanheeft.)

We wilden nog een grot bezoeken, maar die bleek helaas gesloten (winter, he..) Maarten was er toch een stukje ingegaan, tot het hek.

Tijdens het rijden door Kroatie zagen we overal nog sporen van de oorlog. Het was heel indrukwekkend om huizen vol kogelgaten te zien die vaak toch bewoond zijn.

Ten oosten van Zagreb hebben we nog een natuurpark bezocht. Lekker gewandeld, ook hier was het prachtig. Veel mooie bossen en kleine ouderwetse dorpjes. Hier hebben we nog een nachtje in een pension geslapen (we kregen weer zelfgemaakte taart, kersen dit keer).
In Zagreb zelf zijn we ook geweest. We vonden het wel aardig, maar geen supermooie stad.
Grote kans dat we nog eens terug gaan naar Kroatie, we hebben er erg van genoten!

Gisteren zijn we weer in Slovenie aangekomen. Vandaag hebben we rondgekeken in Celje, leuk kasteel bezocht, het is een gezellig stadje.

Een paar keer hebben we weer in busbus geslapen, temperaturen tot -5°C zijn goed te doen.
We gaan kijken of we misschien nog vrijwilligerswerk kunnen doen ergens. Zo niet, dan zijn we misschien wat eerder terug dan eind maart. We zijn er allebei klaar voor om weer naar Nederland te gaan.